369 Συνταγές του Καλογέρου (Παλαιοβιβλιοπωλείο)

Περιγραφή

Τον ονόμασαν “άγιο”, “σωτήρα”, “Ιπποκράτη”, πολλοί έφτασαν να τον πουν και “θεό”, ενώ άλλοι κατασπιλώνοντάς τον τόν αποκαλούσαν “αγύρτη”, “αποκρυφιστή”, “εξορκιστή” ή “τρελλό”. Γεγονός είναι ένα: ότι ο καλόγηρος Γυμνάσιος Λαυριώτης κλείσθηκε στο ψυχιατρείο, ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα αλλά η φήμη του έμεινε ψηλά ως θεραπευτού. Σήμερα, -πέρασε μισός αιώνας από την περίοδο του θορύβου- τα βότανα με τα οποία είχε ασχοληθεί ο Γυμνάσιος αναλύοντας τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, είναι μια ολοκληρωμένη επιστήμη.
Ο τύπος της περιόδου εκείνης, αμέσως μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο γέμιζε από επιστολές. Ήταν το καθημερινό θέμα των εφημερίδων. Είχε γίνει θρύλλος. Χιλιάδες επιστολές τον αποκαλούσαν “Νέον Ιησούν”, “Μεγαλομάρτυρα” ή “Παντελεήμονα”.
Οι ίδιες οι εφημερίδες πάλι τον παρουσίαζαν σαν “θαυματοποιό” ή “μεγάλο φακίρη”. Ο Παύλος Νιρβάνας τον έλεγε “άνθρωπο-φαινόμενο”.
Χαρακτηριστικό είναι ότι μία ημέρα μόνο του Ιουλίου 1930 στο χωριό του, στον Θεολόγο Θάσου, είχαν συρρεύσει 2.500 άνθρωποι ζητώντας κάποιο βότανο, κάποια συνταγή για να θεραπευθούν από κάποιον πόνο.
Επιθυμία του ήταν να δημοσιευθούν οι συνταγές του, να τις μάθη ο κόσμος. “Να τις χρησιμοποιούν οι άνθρωποι” και όχι να τρέχουν σ’ αυτόν. (Γ.Ι. ΚΟΥΚΑΣ, από τον πρόλογο της έκδοσης)