Έκθεσις της Πολεμικής Ιστορίας των Ελλήνων – Τόμοι 2 (Παλαιoβιβλιοπωλείο)

Περιγραφή

Ενώ “η κοινή των Ελλήνων εστία, η διατριβή των μουσών, ή των επιστημών απασών διδάσκαλος, η των πόλεων βασιλίς ” έπιπτε και η Ελλάς κατεκτάτο, το Γένος ηρνείτο να υποταχθή. Οι Έλληνες θα συνεχίσουν τον αγώνα. Το Σούλι, η Μάνη, η Χιμάρα και τα Σφακιά θα αποτελέσουν τα προπύργια αυτού του αγώνος. Κατά την σκοτεινήν εκείνην περίοδον η γλώσσα διεδραμάτισεν ιστορικής σημασίας ρόλον εις την διατήρησιν της ενότητος του Γένους. Οι καταφυγόντες εις την Δύσιν Έλληνες λόγιοι μετέφεραν εκεί την Ελληνικήν παιδείαν και τον Ελληνικόν ουμανισμόν και συνέβαλον εις την άνθησιν της Αναγεννήσεως. Η κατάκτησις του υπολοίπου Ελληνικού χώρου θα παρουσιάση τεραστίας δυσκολίας εις τον κατακτητήν. Εις πλείστας περιοχάς η αντίστασις υπήρξε σκληρά και μακροχρόνιος. Εις τον Πόντον, παρά την κατάληψιν της Τραπεζούντας, ο αγών θα συνεχισθή εις τα όρη και τα δυσπόρθητα φρούρια. Ολίγα έτη μετά την Άλωσιν η Κέρκυρα, η Ήπειρος και η Χιμάρα, βοηθούν τους Ενετούς εις τον αγώνα των εναντίον του κοινού εχθρού. Το 1463 επαναστατούν οι Μανιάται υπό τον Μιχαήλ Ράλλην και οι Αρκάδες υπό τον Πέτρον Μπούαν. Το 1470, μετά την άλωσιν της Χαλκίδος μεταξύ των πτωμάτων των φονευθέντων υπερασπιστών ευρέθησαν και τα πτώματα πολλών Ελληνίδων αι οποίαι είχον συμπολεμήσει. Η Λήμνος σώζεται υπό της Ελληνίδος Μαρούλας η οποία, όταν είδε τον πατέρα της πίπτοντα, ήρπασε το ξίφος του και ώρμησε κατά των εχθρών. […] 

Τόμος Α΄
Μυθικοί χρόνοι μέχρι Ελληνοχριστιανική Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Τόμος Β΄ 
Μετά την Άλωσιν – Κύπρος 21 Απριλίου