Δοκίμιο για τον μανιταρομανή

Περιγραφή

Μια ασυνήθιστη ιστορία

Έεπ! Για δες εκεί!: Ένιωσε σαν να περίμενε, χωρίς να το ξέρει, αυτή τη στιγμή, το αντίκρισμα, αυτή τη συνάντηση κι αυτή τη συνεύρεση. Από πότε; Ήταν χρόνος που δεν μπορούσε να προσμετρηθεί: «από αμνημονεύτων χρόνων», κι αυτό μπορούσε να είναι πριν από τη γέννησή του ή και μόλις από χθες. Μήπως υπερέβαλλε, κατ’ αρχήν απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό, έτσι όπως βρέθηκε απρόοπτα, φαντάσου το, μπροστά στο πρώτο του βασιλομανίταρο, ένα όχι και ιδιαίτερα μεγάλο, που μόλις είχε ξεπεταχτεί, με στιλπνό καφεκόκκινο καπέλο και την πάλλευκη κάτω πλευρά του, άθικτο ακόμα από σαλιγκάρια ή άλλα ζώα. Σαν σε βιβλίο εικονογραφημένο; Μάλλον, σαν να ’χε βγει από το βασίλειο του μύθου; Υπήρχε λοιπόν αυτό το βασίλειο, ήταν μέρος ή συστατικό της πραγματικότητας.

Το έργο του νομπελίστα Πέτερ Χάντκε είναι ένα αχανές καλειδοσκόπιο που έχει τεθεί σε κίνηση από μια ανθρώπινη συνείδηση σε υπερδιέγερση. Ο συγγραφέας παρακολουθεί με άκρα προσήλωση πράγματα και ανθρώπους, τη φύση και τον εαυτό του. Και ανακαλύπτει έτσι τα πιο απαρατήρητα, δευτερεύοντα και φαινομενικά ασήμαντα πράγματα, όλα αυτά που από συνήθεια ή απροσεξία δεν λαμβάνουμε καθημερινά υπόψη. Τους δίνει υπόσταση και φωνή για να διηγηθούν αυτά τον κόσμο από την αρχή.

Αμελητέες είναι και οι αφορμές των πέντε λεγόμενων δοκιμίων του: Περί κοπώσεως, Για το τζουκμπόξ, Περί επιτυχημένης μέρας, Για το Αποχωρητήριο, Για τον Μανιταρομανή. Αυτό το τελευταίο ξεκινά από μια παιδική παραξενιά και εξελίσσεται σε μια ανατομία του πάθους. Ο ήρωας περνά απ’ όλα τα στάδια: από τη χαρά για την ανακάλυψη των μανιταροθησαυρών στην εμμονή της αναζήτησης, από τη βεβαιότητα για την αποστολή του στην περιφρόνηση των ανθρώπων, την αποξένωση από την οικογένεια και την εγκατάλειψη της δικηγορίας. Στο τέλος εξαφανίζεται. Και τι μένει απ’ όλα αυτά;

Ο Πέτερ Χάντκε γεννήθηκε το 1942 στην Καρινθία της Αυστρίας. Η μητέρα του ήταν σλοβενικής καταγωγής και ο πατέρας του Γερμανός στρατιώτης. Σπούδασε νομικά στο Γκρατς, αλλά διέκοψε τις σπουδές του το 1966, όταν δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Σφήκες. Την ίδια χρονιά ανέβηκε στη Φρανκφούρτη σε σκηνοθεσία Κλάους Πάιμαν το θρυλικό θεατρικό του Βρίζοντας το κοινό.

Χαλκέντερος συγγραφέας, ο Χάντκε δημοσίευσε έκτοτε δεκάδες μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα και θεωρείται πια ένας από τους κλασικούς μοντέρνους του 20ού αιώνα. Μετέφρασε επίσης ξένους συγγραφείς στα γερμανικά, μεταξύ άλλων τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Έχει τιμηθεί με πολλά διεθνή βραβεία. Το 2019 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Από την Εστία, σε μετάφραση Σπύρου Μοσκόβου, κυκλοφορούν η νουβέλα Η μεγάλη πτώση, Η ανέμελη δυστυχία και Η δεύτερη μάχαιρα. Θα ακολουθήσουν τα: Δοκίμιο για το Τζουκμπόξ, Περί κοπώσεως, Περί επιτυχημένης μέρας και Δοκίμιο για το αποχωρητήριο.