Ο δρόμος προς την ευτυχία (Παλαιοβιβλιοπωλείο)

Περιγραφή

Πέμπτη Τουσκουλανή διατριβή

`Του έφεραν στεφάνια και μυρωδικά. Έκαψαν λιβάνια και φόρτωσαν τα τραπέζια με τα πιο διαλεχτά εδέσματα. Ο Δαμοκλής θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό. Εν μέσω όλης αυτής της επίδειξης, ο Διονύσιος διέταξε να δέσουν ένα αστραφτερό σπαθί με μια αλογότριχα και να το κατεβάσουν από την οροφή έτσι ώστε να κρέμεται ακριβώς πάνω από τον τράχηλο αυτού του ευτυχισμένου ανθρώπου. Ο Δαμοκλής δεν είχε πια μάτια για τους ωραίους οινοχόους, ούτε για το σφυρήλατο ασήμι δεν του `κανε καρδιά να απλώσει το χέρι του στο τραπέζι. Τώρα μέχρι και τα στεφάνια του έπεφταν απ` το κεφάλι. Στο τέλος ικέτευσε τον τύραννο να τον αφήσει να φύγει, γιατί δεν είχε πλέον καμιά διάθεση να είναι ευτυχισμένος. Τι λες λοιπόν; Δεν μας απέδειξε ολοκάθαρα ο Διονύσιος πως δεν υπάρχει ευτυχία για τον άνθρωπο που απειλείται διαρκώς από κάτι;`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]